Trzeciego maja w Święto Konstytucji „patrol fotograficzny” zawitał na wszystkim znane jezioro Kochanka. Celem dzisiejszego patrolu była fotografia ptactwa wodnego z tzw. zasiadki. Usytuowałem się we wcześniej wypatrzonym miejscu po wschodniej stronie jeziora naprzeciw małej wysepki, gdzie corocznie gniazdują mewy śmieszki. Nie musiałem zbyt długo czekać wystarczyło skierować obiektyw w odpowiednim kierunku, dobrze przymierzyć i „cyk” zdjęcie wykonane. Udało mi się sfotografować głowienki, krawki, kokoszkę, mewy śmieszki, perkozy dwuczube, zauszniki.
W oddali przez lornetkę można było zaobserwowałem gniazdujące łabędzie nieme oraz przelatujące gęgawy czy też żurawie.
Głowienka – (Aythya ferina) Głowienka to kaczka nurkująca – grążąca o specyficznej krępej sylwetce. Samiec (szata godowa) ma głowę i górę szyi rdzawokasztanowe, dół szyi i pierś oraz podogonie i dolne pióra ogona czarne. Wierzch i boki szare z drobnym ciemniejszym poprzecznym prążkowaniem, brzuch biały. Samica, niepozorna wobec samca, ogólnie brązowa, wierzch i boki jaśniejsze, tył ciała szarobrązowy, a brzuch biały. Wokół oczu i dzioba znajduje się przejaśnienie. Upierzenie spoczynkowe kaczora staje się podobne do samicy, ale ma lekko rudawy odcień, pierś i kuper szarobrązowe. Osobniki młodociane i samce w upierzeniu spoczynkowym podobne do samicy. Gdy pływa, głęboko zanurza się w wodzie. Samicę w locie rozpoznaje się po barwie piór podogonowych. Do lotu wzbija się poprzez rozbieg na wodzie.
Krakwa (Mareca strepera) – Samiec nieco większy od samicy. Szata godowa samca ma głowę i szyję jasnobrązową z gęstymi, małymi rudobrązowymi plamkami. Dziób ciemnoszary. Pierś jasna z ciemnymi plamkami, wierzch ciemnobrązowy z drobnym, jaśniejszym poprzecznym prążkowaniem. Boki szare z delikatnym, brązowym prążkowaniem. Brzuch biały, na skrzydle trójkolorowe lustro – szaro-czarno-białe obrzeżone od przodu brunatnym pasem. Szata spoczynkowa samca podobna do samicy, ale zachowuje przy lusterku brunatną plamę. Samica brązowa z ciemniejszymi i jaśniejszymi plamkami, dziób z pomarańczowymi pasami wzdłuż boków. Lusterko ma białe, widoczne dobrze w locie, podobnie jak biały brzuch. Młode również przypominają samicę.
Kokoszka (Gallinula chloropus) – zwana potocznie kurką wodną. Brak wyrażnych różnic płuciowych. Wierzch ciała i skrzydła oliwkowobrązowawe. Głowa, szyja, pierś i boki łupkowoszare. Brzuch białawy, zaś pokrywy podogonowe białe. Czerwony dziób zakończony żółto. Nogi długie barwy żółtozielonej, z bardzo długimi palcami. Na czole naga rogowa blaszka koloru czerwonego. Na boku ciała widoczny biały pas biegnący równolegle do dolnego brzegu skrzydeł.
Mewa śmieszka (Chroicocephalus ridibundus) – najpopularniejsza z wszystkich mew. Samiec i samica ubarwione jednakowo. Szata godowa od marca do sierpnia łatwa do rozpoznania – głowa brązowo-czarna, szyja, spód ciała i ogon białe, a grzbiet i skrzydła popielate. Końce lotek czarne, a nogi i dziób czerwone. Wokół oczu wąski, biały pasek, przerwany z przodu. Mewa w szacie spoczynkowej – głowa biała, a w okolicy pokrywy usznej szara plama. Dziób z czarnym końcem. Osobniki młode mają wierzch ciała brązowy, a na końcu ogona szeroka, wyraźnie odgraniczona czarna pręga, głowa również biała. Nogi i dziób pomarańczowobrązowe.
Perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus) – największy polski perkoz – długość ciała: 46-51 cm, wielkością dorównuje kaczce krzyżówce. Brak dymorfizmu płciowego w upierzeniu. Ptak wielkości kaczki ale o smuklejszej sylwetce z długą szyją i zaostrzonym dziobem. Łatwo rozpoznawalny po rdzawej kryzie na bokach głowy i czubie na głowie. Spód ciała biały, wierzch brunatny. W szacie spoczynkowej traci ozdobne pióra na głowie. Perkozy są pozbawione zupełnie ogona. Latają dobrze, choć czynią to niechętnie. Podczas toków para wykonuje rytualny taniec godowy polegający na stawaniu słupka naprzeciwko siebie i na potrząsaniu głowami. Pisklęta o paskowanym upierzeniu głowy i szyi są wożone na grzbiecie przez rodziców.
Perkoz zausznik (Podiceps nigricollis) – ptak mniejszy od łyski: długość ciała 28–34 cm, rozpiętość skrzydeł 41–60 cm. Krępa budowa ciała z dość krótką szyją. Głowa wysklepiona z krótkim czubem. Na policzku ciemna plama. Dziób czarny, nieco zadarty. Tęczówka czerwona. W szacie godowej ubarwienie czarne z rdzawokasztanowymi bokami ciała. Po bokach głowy za oczami pęki żółtopomarańczowych piór. Na wewnętrznej krawędzi skrzydła widać dużą białą plamę, która w locie jest łatwa do zauważenia. W szacie spoczynkowej ubarwienie ciemnoszare z jaśniejszymi bokami oraz z białym gardłem i bokami głowy, ale okolica oka ciemna, przód szyi szary.
Tekst i zdjęcia: Piotr Robert Kobierowski
Zdjęcia wykonane 03.05.2022 – jezioro Kochanka
NIKON D500 + Tamron 150 – 600 G2