Cmentarz ewangelicki przy ul. Owidzkiej. Położony po południowej stronie ulicy, prawie że na jej początku. Użytkowany od początków XIX wieku do około 1905 roku. Usytuowany na zboczu wzgórza ze starodrzewem. Ma tarasowy układ. Zachowało się tu ok 50 nagrobków, w tym kilka kwater rodowych. Prawdopodobnie wśród mogił znajduje się grób Hermana Aleksandra Winkelhausena (1818 – 1892), dobroczyńcy kościoła ewangelickiego, ongiś św. Katarzyny. Niestety większa część cmentarza zostało już zniszczona lub zdewastowana.
W 2012 roku teren wokół cmentarnych schodów uporządkowała Gmina Miejska Starogard Gdański. Powstała tam wówczas zbiorowa mogiła mieszkańców Prus Wschodnich – kobiet, dzieci i starców, którzy w lutym 1945 roku głodni i skrajnie wycieńczeni zamarzali na ulicach Starogardu Gd. Ich ciała pogrzebano na górce cmentarza ewangelickiego przy ul. Owidzkiej. Z inicjatywy Stowarzyszenia Partnerstwa Pomiędzy Starogardem Gdańskim a Diepholz 1 czerwca 2012 roku uroczyście odsłonięto pamiątkową tablicę z krótkim epitafium, przypominającym o wydarzeniach sprzed lat. Na tablicy można przeczytać słowa: „Cześć i Pamięć tu spoczywającym mieszkańcom spod Królewca i Braniewa, ewakuowanym z rozkazu nazistów bez czasu na przygotowanie, tuż przed natarciem armii sowieckiej, zamarzniętym na starogardzkich drogach zimą”.
W listopadzie 2013 roku do Lapidarium przy ul. Owidzkiej przeniesiono szczątki 344 mieszkańców Starogardu, pochowanych w okresie od XVII do XIX wieku na nieistniejącym już cmentarzu katolicko-ewangelickim przy alei Jana Pawła II. Szczątki odkryto w trakcie prac archeologicznych związanych z budową Galerii Neptun. W marcu 2014 roku uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą miejsce ich spoczynku.