„Czerwony Ogólniak” jest najstarszą, powstałą w 1880 r. szkołą średnia w Starogardzie Gdańskim. Jego początki sięgają czasów zaboru pruskiego. Pierwszym dyrektorem został dr Heinze a pierwszą maturę zdało w nim w roku 1887 sześciu uczniów. W tych czasach niektórzy z nich wstąpili w szeregi konspiracji filomackiej. W roku 1919 koło filomackie osiągnęło liczbę 43 członków.
Wiosna 1920 roku wprowadzono w starogardzkim gimnazjum język ojczysty i przekazano szkole władzom polskim.
W rok później, z inicjatywy dyr. p. J. Puppla powstała 1 drużyna harcerska im. T. Kościuszki. Wkrótce, w trosce o młodzież zamiejscowa rozpoczęto budowę bursy gimnazjalnej. Otwarto ją w obecności ówczesnego prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego oraz osobistości wojskowych i duchownych w roku 1928.
W latach 30-tych szkoła organizowała dla społeczeństwa Starogardu wieczory literackie, odczyty i prelekcje, występy szkolnej orkiestry itp. Imprezy kulturalne. Trzeba dodać, że w okresie 20-lecia międzywojennego gimnazjum ukończyło prawie 300 absolwentów.
W czasie II wojny światowej wielu profesorów i uczniów wymordowano, inni zginęli w obozach, powstaniu warszawskim, wielu było rozstrzelanych. Ich pamięć zaraz po wojnie uczczono wmurowaniem w gmachu szkoły tablicy pamiątkowej. W wawrzynowym otoku na bieli muru widnieją słowa: Dulce et decorum est pro Patria mori.
Powojenne dzieje szkoły to przede wszystkim nadanie szkole (1947 r.) im. Stanisława Staszica, a 4 lata później podział gimnazjum i liceum na dwie odrębne placówki dydaktyczne. W murach starej uczelni na ul. Świerczewskiego ulokowano 11-letnią szkołę ogólnokształcącą TPD o charakterze świeckim. „Staszicówke” przeniesiono do gmachu dawnej szkoły podstawowej przy ul. II Pułku Szwoleżerów (obecnie gimnazjum nr 3).
Podział ten trwał do roku 1962, kiedy też decyzją władz oświatowych nastapiło połączenie obu placówek. Szkole nadano nazwę Liceum Ogólnoksztalcacego im. Marii Skłodowskiej – Curie w Starogardzie Gdańskim. Siedzibą nowopowstałej szkoły został ponownie budynek przy ul. Świerczewskiego, dziś Hallera, w którym od ponad ośmiu dziesięcioleci wzrastały najlepsze tradycje starogardzkiej Alma Mater. Dyrektorem LO na długie lata został mgr M. Michnowski.
W setną rocznice ur. M. Skłodowskiej – Curie (1968), patronki szkoły, odsłonięto tablice pamiątkową, ufundowana przez Radę Pedagogiczną szkoły oraz uczniów.
Starogardzkie liceum niejednokrotnie pełniło i pełni funkcje ośrodka kulturalnego i artystycznego. Zaraz po wojnie z inicjatywy dyr. D. Burskiego zorganizowano w murach szkoły uczelnie muzyczną z klasą fortepianu, instrumentów smyczkowych i dętych. Na szkolnej scenie występowali gościnnie najwybitniejsi artyści, pisarze i poeci, jak: K. J. Gałczyński, A. Golubiew, K. Illakowiczówna, K. A, Kulka, W. Siemion, M. Pawlikowski, M. Damięcki, M. Perepeczko i inni.
Dnia 10 czerwca 1980 r. odbyła się inauguracja działalności starogardzkiego Oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, któremu do dziś prezesuje mgr Tadeusz Kubiszewski. Z jego inicjatywy grono pedagogiczne, młodzież oraz mieszkańcy miasta spotykają się z współczesnymi ludzmi kultury, wykładowcami UMK i UG oraz takimi pisarzami jak: A. Bolecka, S. Chwin, P. Huelle, A. Jurewicz, K. Nowosielski. W latach 1960, 1980, 2000 szkoła obchodziła kolejne jubileusze.
W roku 2005 „125-lecie starogardzkiego ogólniaka” było wielkim świetem wszystkich jego uczniów, wychowanków i absolwentów, którzy z jej dziejami związali najpiękniejszy rozdział własnej młodości. Wszak spotkanie jest najpiękniejszym darem, jak mówił poeta – kapłan ks. Janusz St. Pasierb, ubogacającym nas wielorako.
Dyrektorem, który przeprowadził szkołę przez trudny okres transformacji ustrojowej po 1989 roku i reform oświaty lat 1999-2002 był mgr Roman Klin.
Od 2002 roku do 2012 dyrektorem szkoły był mgr Leszek Kubiak.
Obecnym dyrektorem szkoły jest mgr Wiesława Górska, a maturę corocznie zdaje w niej ponad dwustu absolwentów.
źródło:http://www.lo.internetdsl.pl