Dawne Koszary Pruskie

Opis

Zespół dawnych koszar pruskich – tzw. „białych”, wzniesionych w latach 1778-1781 na polecenie króla Fryderyka II z materiału budowlanego pochodzącego z rozbiórki starościńskich zamków w Borzechowie i Osieku, zajmowały w latach międzywojennych stacjonujące w mieście wojska 65. pułku piechoty i 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Obecnie mieści się w nich Zespół Szkół Zawodowych. Stojący obok obelisk upamiętniający odzyskanie niepodległości przez Polskę, 11 listopada 1918 r. oraz tablica pamiątkowa na murze koszar upamiętniająca wyzwolenie miasta po 148 latach niewoli zaborczej.

Dawne Koszary Pruskie to 1 z 13 atrakcji na turystycznej trasie pn. “Korona i Krzyż”.

HISTORIA SZKOŁY (1958-2008):

^{/źródło: http://www.zszstarogard.pl/o-szkole-2/historia-szkoly.html /}

      Zespół Szkół Zawodowych w Starogardzie Gdańskim to największa szkoła zawodowa w Powiecie Starogardzkim. W roku 2008 obchodziliśmy jubileusz 50-lecia szkoły i jednocześnie 30 rocznicę utworzenia Zespołu Szkół.

      Początki szkoły wiążą się z rokiem 1958, kiedy to powołano dokształcającą Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracujących Młodocianych o kierunku metalowo-elektrycznym. Funkcjonowała ona przy Zasadniczej Szkole Metalowej mieszczącej się w byłych koszarach przy ulicy Rybińskiego 2 (obecnie Chojnickiej) i miała trzyletni wieczorowy system kształcenia. Ponieważ brakowało pomieszczeń do nauki, część oddziałów zlokalizowano w budynku przy ulicy Paderewskiego 11.

HISTORIA BUDYNKU

      Budynek przy ulicy Paderewskiego 11 zbudowano w latach 1773-74 na polecenie króla pruskiego Fryderyka II z materiałów pozyskanych z rozbiórki zamków w Osieku, Borzechowie i Starej Kiszewie. Przeznaczono go na koszary oddziałów pruskich – Tokarskiego Pułku Fizylierów. W okresie wojen napoleońskich, w 1807 r. w koszarach był szpital wojenny Francuzów. Po klęsce Napoleona budynek wraca w ręce pruskie. W okresie zaborów obiekt  był znienawidzony przez Polaków mieszkających w Starogardzie i na Kociewiu.

      W 1846 r. koszary stały się celem ataku powstańców starogardzkich pod dowództwem Floriana Ceynowy. W styczniu 1920 r. ziemia kociewskaweszła w skład państwa polskiego. Pruski budynek przeznaczono na polskie koszary. Początkowo stacjonował tu 65 pułk piechoty. Od 1926 r. w budynku zwanym “Białymi Koszarami” znajdował się 2 Batalion Strzelców (w 1930 r. przeniesiony do Tczewa) oraz 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich, żandarmeria wojskowa i Powiatowa Komenda Uzupełnień. Z okazji święta pułkowego 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich odwiedził w 1934 r. prezydent Ignacy Mościcki. W pułku tym odbywał służbę wspaniały jeździec i olimpijczyk Henryk Dobrzański, późniejszy dowódca Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego – major “Hubal”, obecny patron szkoły. Po wyzwoleniu w 1945 r. budynek nadal był obiektem wojskowym. Stacjonowały tu: jednostka artylerii przeciwpancernej, 51 pułk piechoty, jednostka moździerzy, a od 1966 r. Batalion Obrony Terytorialnej.

       Pod koniec lat 50-tych MON przekazało część koszar władzom miasta, które przeznaczyły je na biura różnych instytucji: Miejskiego Handlu Detalicznego, Ligi Obrony Kraju, Komendy Hufca ZHP. W 1962 r. kilka pomieszczeń przeznaczono na potrzeby Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 2. W następnych latach na potrzeby szkoły przejmowano kolejne pomieszczenia, przybywało uczniów i nauczycieli. Cały budynek szkoła nabyła na własność w 1976 r. Jednak dopiero zakończony w 1984 r. wieloletni kapitalny remont połączony z modernizacją całego kompleksu pokoszarowego stworzył uczącej się tu młodzieży i pedagogom właściwe warunki lokalowe. Szkoła uzyskała wówczas 20 sal lekcyjnych, szatnię, świetlicę, stołówkę, bibliotekę z czytelnią, pomieszczenia do zajęć pozalekcyjnych, duże przestrzenne hole, salę do zajęć wychowania fizycznego oraz pomieszczenia na warsztaty szkolne. Stan ten – z niewielkimi zmianami – funkcjonuje do dzisiaj.

Więcej o historii szkoły <przejdź>