Dworek Modrzewiowy

Historia Dworku Modrzewiowego

W miejscowości Szteklin (gm. Lubichowo), nad tamtejszym jeziorem, położony jest piękny dworek modrzewiowy z ogrodem naturalistycznym, stawem i budynkami inwentarskimi, oznaczony nr. 24. Ten parterowy dom o bocznych szczytach ryglowych, podmurowaniu kamiennym i powierzchni ok. 340 m2 został wybudowany w 1827 r. Stanowił siedzibę majątku ziemskiego liczącego wówczas ok. 700 ha.

W 2 poł. XIX w. właścicielami szteklińskich dóbr rycerskich była rodzina Rehefeld (1858 – Carl, ok. 1872-85 – spadkobiercy Carla, 1889 r. – Oswald Rehefeld). Dobudowano wówczas obok z cegły stajnię z wozownią, a w 1870 r. – spichlerz. Nie później niż w 1903 r. gospodarstwo przeszło w polskie ręce – posiadaczem został Teofil Bielecki. Pod koniec I dekady mieszkaniec dworku modrzewiowego dysponował już tylko ok. 103 ha ziemi, gdyż reszta dóbr rycerskich stała się częścią majątku państwowego w Bietowie. Na pocz. lat 20. przyłączono do niego pozostałości folwarku Bieleckiego.

Piękny Zabytek

Dwór modrzewiowy w 1975 r. został wpisany do rejestru zabytków. W latach 2010-2018 mieszkał w nim Albin Ossowski – żołnierz AK, działacz polonijny, aktor i przedsiębiorca. Obiekty dawnego zespołu dworskiego w ostatnim czasie poddano renowacji.

Warto dodać, że na pocz. XX w. z majątku Szteklin wydzielono dla rolnika Józefa Góreckiego ok. 126 ha i utworzono przysiółek w postaci folwarku Szteklinek (niem. Stecklin II). Z czasem gospodarstwo to zmniejszono do 82 ha (1912), a w latach 20. XX w. – do 77 ha. W 1923 r. posiadaczem był tam Stefan Jaczkowski, a 6 lat później – Jarosław Kisielewski. Siedziba mieściła się na rozwidleniu dróg (Szteklin nr 1) koło Płaczewa. Pozostały jedynie ruiny obok obecnego toru motocrossowego.

tekst: Karol Plata-Nalborski