Tekst i zdjęcia: Tadeusz Majewski
Krętogłów to ptak o najdłuższym języku wśród europejskich ptaków.
Krętogłów (Jynx torquilla), wędrowny ptak z rodziny dzięciołowatych, pozował mi króciutko dzisiaj rano na pustej już miejscówce trzciniaków na Rozlewisku Wierzycy. Ptak większy od wróbla, mniejszy od szpaka. Niestety, nie dał show, nie popisał się przed obiektywem swoimi niezwykłymi figurami – nie nastroszył piór na głowie, nie rozłożył ogona, nie wytknął języka, nie zasyczał. Jedyne co, to obroty głową. Piszą, że w razie zagrożenia krętogłowy wykonują łukowate ruchy głową i szyją na lewo i prawo imitując zachowanie żmii. Krętogłów nie kuje dziupli, ale jest typowym dziuplakiem, nie wspina się pionowo po pniach i gałęziach, nie bębni jak werblista. Długim, kleistym językiem – 66 mm poza dziób, pięć razy dłuższy od dzioba – zgarnia mrówki z mrowiska, co robi np. dzięcioł zielony. Dziób krótki, podobny do dziobów ptaków owadożernych, np. jaskółek. Ptak żyjący przez większość roku samotnie, skryty i mało ruchliwy, poruszający się nisko w zieleni. Maskująca barwa upierzenia upodabnia go do wzorków na korze drzew, przez co trudno go dostrzec. W okresie godowym krętogłowy kręcą głowami, stroszą pióra, wyciągają szyje i wachlarzowato otwierają ogon. W Polsce objęte ochroną ścisłą. Pod koniec sierpnia lub we wrześniu odlatują do Afryki.
Rozlewisko Wierzycy pod Starogardem Gdańskim, 16.08.2020 r.