Przytulisko Goldfarba

Opis

Te trzy domy wybudował Arie Goldfarb w ramach swojej Fundacji pomagającej osobom starszym i niezamożnym. W przytułku tym mieszkać mogło jednocześnie 38 osób. Budynki miały swoje nazwy – Helena (mieściło się tam 10 mieszkań), Goldfarb (8 mieszkań) i Selma (10 mieszkań). Arie przekazał przytulisko miastu z
zastrzeżeniem, by osobom potrzebującym udzielano tam bezpłatnej pomocy.

Arie Izaak Goldfarb 1855- 1925

Syn Izaaka i jego drugiej żony Heleny z domu Borchardt. Miał trzynaścioro rodzeństwa. Uczył się w starogardzkim gimnazjum oraz szkołach w Mannheim i Hamburgu. W 1886 roku poślubił Selme Neumann.W 1890 roku po śmierci ojca objął w całości fabrykacje tytoniu oraz tabaki. W fabryce Goldfarba produkowano wiele
gatunków tytoniu – tytoń kowieński, rosyjski, kachliński, aromatyczny shag, marynarski, machorkę hebrową, Cavalla i Benissimo oraz tabakę i tytoń do żucia. Zbudował dom przy ulicy Chojnickiej oraz fabrykę przy ulicy Kościuszki (dzisiejsze Starostwo Powiatowe).

Arie Goldfarb był wzorcowym pracodawcą. Odwiedzał domy pracowników w okresie świąt Bożego Narodzenia. Pozwalał swoim im na pełną wolność partyjną. “Przeciwko polskości nigdy nie występował, lecz owszem cieszył się, ze pracownicy jego kierowali polskimi towarzystwami i ze w fabryce śpiewano przy pracy po polsku”.

W 1896 roku odkupił fabrykę Saabel w Gdańsku, w roku 1910 fabrykę Rozenberga w Bydgoszczy i fabrykę Kallmana w Kościerzynie. Wybudował również nową fabrykę w Stargardzie ( Stargard in Pommern). Był mecenasem sztuki (na jego zaproszenie bywali i występowali w Starogardzie najwybitniejsi muzycy epoki, jak pianista i kompozytor Max Reger, rosyjscy artyści skrzypek Picznikow i pianista Antoni Rubinstein).

Goldfarb należał do loży masońskiej Augusta zur Unsterblichkeita (Augusta pod Nieśmiertelnością). W 1884 roku uzyskał stopień czeladnika, a dwa lata później został mistrzem. W 1917 roku podczas podróży zginęła w wypadku jego żona Selma. „Jadąc na przechadzkę do lasa, spłoszyły się i rozbiegły się konie, powóz rozbiły, stangreta i panią Goldfarb uśmierciły”. Ponieważ nie mieli dzieci Arie postanowił, że interes rodzinny przejmie Arthur Behrendt, syn siostry Selmy. Arie Izaak Goldfarb zmarł nagle w czwartek, 5 lutego 1925 roku w Wiesbaden. Pogrzeb odbył się 12 lutego w Berlinie w krematorium, popioły zaś jego sprowadzone zostały na cmentarz w Starogardzie. W dniu pogrzebu Arie Goldfarba władze miasta zarządziły opuszczenie flag na budynkach państwowych do połowy masztu.