Daniel uciekinier

Opis

Daniel zwyczajny (Dama dama) – jest to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Czyżby uciekinier z hodowli?

Spacerując w grudniowy poranek na jeden z leśnych dróg natknąłem się na młodego daniela posilającego się karmą przygotowaną przez tutejszych myśliwych dla osieroconych warchlaków dzika, których matka (locha) została zagryziona przez wędrujące wilki. 

Prawdę mówiąc byłem bardzo zaskoczony widokiem daniela w tej okolicy. Pomyślałem sobie kto wie może to uciekinier z którejś z pobliskich hodowli. 

Po kilku chwilach nabrałem jeszcze większej pewności że to uciekinier, ponieważ pozwolił mi podejść do siebie na odległość mniejszą niż 10 metrów bez zbędnego krycia się po krzakach. Trwało to może kilka minut następnie daniel spokojnym krokiem odszedł w głąb lasu oglądając się co chwila za siebie. W późniejszych moich wędrówkach już nigdy nie spotkałem do w mojej okolicy. 

Daniel jest mniejszy od jelenia szlachetnego. Długość ciała wynosi 130 – 150 cm,  wysokość w kłębie  105 cm. Samce (byki) są wyraźnie większe od samic (łań) i przeciętnie ważą od 65 do 80 kg, samice 30 – 50 kg. Szata danieli z reguły jest rudobrązowe ubarwienie grzbietu z charakterystycznymi białymi plamami. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna smuga. Spód ciała jest biały, na zadzie występuje biała plama z ciemnym obrzeżeniem, tzw. lustro. Ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Zimą ubarwienie grzbietu ciała zmienia się na szare, bez plam. 

Samiec posiada poroże, które co roku zrzuca, a na jego miejsce wyrasta nowe, w młodym wieku większe, u starszych osobników często słabsze. Są one bardziej szerokie, łopatowate, a jednocześnie mniejsze niż u jelenia szlachetnego. Samica nie posiada poroża. Największe poroża 6–10 letnich danieli osiągają 5–7 kg masy. Daniele mają dobry węch, słuch i bardzo dobry wzrok (tylko w dzień).

Tekst i zdjęcia: Piotr Robert Kobierowski
Zdjęcia wykonane 27.12.2022
NIKON D500 + Tamron 150 – 600 G2